Podczas analizy wykresów cen instrumentów finansowych zauważyć można charakterystyczne kształty zwane formacjami. Formacje tworzą się w okresach, kiedy trendy zmieniają swoje kierunki albo w okresach przejściowych, mogą więc stanowić swoistą przerwę w dotychczasowym trendzie, zapowiadać zmianę trendu, kontynuację trendu lub zwiększać/zmniejszać prawdopodobieństwo jednej z tych możliwości.
Formacje zmiany trendu, jak sama nazwa wskazuje, zapowiadają zmianę kierunku trendu poprzedzającego wystąpienie danej formacji.
Formacja głowy i ramion – składa się z trzech wierzchołków, z których środkowy jest najwyższy (głowa), a dwa boczne (ramiona) są podobnej wysokości. Zazwyczaj występuje pod koniec długotrwałego trendu wzrostowego i zapowiada odwrócenie trendu.
Formacja odwróconej głowy z ramionami – składa się z trzech lokalnych dołków, z których środkowy jest najniższy (głowa), a dwa boczne (ramiona) są podobnej wielkości, przy czym rzadko formacja ta jest idealnie pozioma, zwykle jest pochylona zgodnie z trendem spadkowym. Formacja najczęściej zapowiada odwrócenie trendu spadkowego.
Podwójne dno (formacja W) – wyznaczają ja dwa minima cenowe na zbliżonym poziomie rozdzielone wyraźnym wzrostem cen. Po drugim dnie następuje wybicie ponad wcześniejsze maksimum cenowe przy wyraźnym wzroście wolumenu obrotów. Występuje najczęściej w końcowej fazie długo- lub średniookresowej zniżki i zapowiada odwrócenie trendu.
Podwójny szczyt (formacja M) – w przeciwieństwie do poprzednio opisywanej formacji podwójnego dnia występuje odpowiednio w końcowej fazie długo- lub średniookresowej zwyżki i zapowiada odwrócenie trendu na spadkowy. Wyznaczają ją dwa maksima na podobnym poziomie rozdzielone wyraźnym spadkiem ceny. Po osiągnięciu drugiego maksimum następuje spadek poniżej poziomu minimum z formacji przy jednoczesnym znacznym wzroście wolumenu obrotu.
Formacje kontynuacji trendu wskazują na to, że trend horyzontalny, jaki uwidocznił się na wykresie jest tylko przerwą w dominującym trendzie głównym i że następny ruch cen będzie miał ten sam kierunek, co trend poprzedzający ukształtowanie się tej formacji.
Klin zniżkujący – kształtuje się najczęściej podczas średniookresowej korekty trendu wzrostowego i zapowiada wzrost cen. Klin wyznaczają dwie pochylone w tym samym kierunku, nierównoległe do siebie i do osi poziomej proste – krawędzie – z których górna jest nachylona pod większym kątem, co oznacza, że każdy kolejny spadek jest większy od poprzedniego, a następujący po nim wzrost jest od niego mniejszy, a kolejne minima (a także maksima) są położone coraz niżej. Odwrócenie trendu następuje po przebiciu górnej krawędzi i towarzyszącym mu znacznym wzroście obrotów. Analogicznie powstaje klin zwyżkujący.
Formacja flagi – jest formacją korekcyjną, zazwyczaj pojawia się w trakcie silnych i długotrwałych trendów. Jej kształt wyznaczają dwie równoległe linie, przyjmujące nachylenie przeciwne do przeważającego trendu, między którymi przez kilka-kilkanaście sesji kształtuje się kurs, przy jednoczesnym malejącym wolumenie obrotu.
Formacja chorągiewki (trójkąta symetrycznego) – budową i funkcjonowaniem przypomina flagę, jednakże linie łączące kolejne maksima i minima nie są równoległe, tylko schodzą się, tworząc trójkąt równoramienny, a więc ruchy cen wewnątrz formacji nie są równe jak w przypadku flagi, tylko są coraz mniejsze.